NGC 6914 – w centrum obrazu widzimy kompleks mgławic refleksyjnych położonych w gwiazdozbiorze Łabędzia, około 6000 lat świetlnych stąd. Światło pobliskich jasnych gwiazd w kompleksie jest rozpraszane lub odbijane od sąsiednich obłoków pyłu, co sprawia, że pył staje się widoczny, nadając mu niebieski wygląd.
Błękitne mgławice refleksyjne są skatalogowane jako vdb 131 i vdb 132. Ten katalog został pierwotnie opublikowany w 1966 roku przez Sidney’a van den Bergh i zawiera 159 mgławic refleksyjnych. Według autora zawiera informacje dla wszystkich gwiazd BD i CD na północ od -33 stopnia, które są otoczone przez refleksyjną mgławicowość widoczną zarówno na niebieskich, jak i czerwonych odbitkach Palomar Sky Survey.
NGC 6914 otoczona jest przez kilka ciemnych mgławic, a promieniowanie ultrafioletowe masywnych, gorących, młodych gwiazd asocjacji Cygnus OB2 jonizuje gaz wodorowy w tym regionie Łabędzia, nadając mu charakterystyczny czerwonawy lub różowawy blask. Najjaśniejsza gwiazda w kadrze to HD 194708 o jasności 6,88 magnitudo położona w odległości ok 100 parseków, typu widmowego F5.5 III-IV co oznacza gwiazdę o temperaturze w zakresie około (6000-7500) K, która jest podolbrzymem (klasa jasności III) lub olbrzymem (klasa jasności IV), z temperaturą powierzchni około (6460) K. Ma kremową barwę, a w jej widmie dominują linie wodoru (choć są słabsze niż u gwiazd typu A) i metali, takie jak silne linie Ca II H i K. Jest to gwiazda kończąca lub zakończona etap syntezy wodoru w hel w jądrze, mająca około (1.5-1.6) masy Słońca i (2.7) promienia Słońca.
Zdjęcie wykonano teleskopem BAJ 16″ f3,3 kamerą ASI 294 mm przez filtry HaRGB przy sumarycznym czasie ekspozycji ok 3 godzin.
fot. Karol Wenerski
