Według przewidywań, rok 2025 miał być zły dla obłoków srebrzystych. Wysoka aktywność słoneczna podgrzewa górne warstwy atmosfery Ziemi i rozbija cząsteczki wody potrzebne do utworzenia obłoków srebrzystych. Jednak z powodów, których badacze nie do końca rozumieją, wysoka aktywność słoneczna nie zawsze utrudnia powstawanie tych nocnych chmur. Nasze obserwacje potwierdzają, że rok 2025 jest rokiem, w którym świecące nocą chmury przeciwstawiają się aktywnemu Słońcu.
Pierwsze obłoki srebrzyste (noctilucent clouds, NLC) w tym sezonie zaobserwowaliśmy już 4 czerwca. Najbardziej efektowne obłoki srebrzyste można było zobaczyć w nocy 23/24 czerwca . Kompleks obłoków o skomplikowanej strukturze rozciągał się na szerokość ponad 180 stopni i wysokość nawet 100 stopni ! Dominowały obłoki typu IIIa i III b, niemniej można było rozróżnić obłoki srebrzyste wszystkich typów i kategorii. Noc 2/3 lipca także zaowocowała efektownymi obłokami o jasności 5 w pięciopunktowej skali jasności.
Najlepszy okres, żeby zobaczyć te efemeryczne chmury mezosferyczne, to noce w czerwcu i lipcu, w okresie bliskim przesileniu letniemu, kiedy Słońce chowa się pod horyzont na głębokość od 6 do 16 stopni.
Obłoki srebrzyste powstają w mezosferze, na wysokości ok. 85 km, gdy temperatura spadnie tam poniżej -128℃, co dzieje się właśnie w okresie letnim. Obserwacje z satelity AIM sugerują, że NLC składają się z cząsteczek pyłu meteorowego, rzadziej wulkanicznego, osadzonych w kryształach lodu. Te kryształy lodu, które zawierają cząstki pyłu z meteoroidów i komet, są tak małe, że ich wielkość jest porównywana do cząstek w dymie papierosowym. Kryształy lodu obłoków srebrzystych są jednocześnie tak przezroczyste, że odbijają tylko 0,1% padającego światła słonecznego, dlatego też ich cienki profil nigdy nie jest widoczny na niebie w czasie dnia. Światło słoneczne rozproszone przez te kryształki daje obłokom ich charakterystyczne srebrzysto-niebieskie zabarwienie.
Dziękujemy wszystkim Autorom, .którzy nadesłali swoje zdjęcia
Tekst/Marek Nikodem
