Noc 10/11 maja zapisze się w historii jako noc, w której wystąpiła jedna z najsilniejszych burz geomagnetycznych w ciągu ostatnich 100 lat. Skutkiem tego były zorze polarne i południowe widoczne nawet na niskich szerokościach geograficznych. Odpowiedzialna za to była gigantyczna plama słoneczna AR 3664, która wygenerowała sześć CME (Coronal Mass Ejection) skierowanych w Ziemię. Pierwsze CME uderzyło w pole magnetyczne naszej planety 10 maja o godzinie 16:45 czasu UT i wstrząsnęło magnetometrami na całym świecie oraz wywołało burzę geomagnetyczną klasy G5.
Plama słoneczna AR3664 urosła do tak dużych rozmiarów, że może konkurować z wielką plamą słoneczną Carringtona z 1859 roku. Aby zilustrować ich podobieństwo, dodano słynny szkic Carringtona (w tej samej skali) do zdjęcia NASA przedstawiającego Słońce w dniu 9 maja.
źródło: spaceweather.com
W miarę upływu czasu zorza przybierała na sile osiągając ekstremalne wskaźniki Kp 9 i b/z -50,06. Niestety, w naszym regionie gęste chmury w większości uniemożliwiły obserwacje zorzy. Członkowie naszego Stowarzyszenia mimo to, starali się prowadzić fotograficzne obserwacje, czego efekty przedstawiamy na poniższych zdjęciach.
opracowanie/Marek Nikodem
Poniżej zdjęcia Pawła Dobiesa wykonane w okolicach Wyrzyska.
Poniżej: zorza polarna na fotografiach Marka Nikodema wykonane w pobliżu Niedźwiad w dwie noce: 10 i 11 maja 2024
Poniżej zdjęcia Joanny Fengler wykonane w Biskupicach k.Poznania
Poniżej zdjęcia Pawła Kijaka wykonane w okolicach Inowrocławia w noce 10 i 11 maja 2024
Poniżej zdjęcia zorzy polarnej z 11 maja (wieczorem) wykonane w Niedźwiadach przez Bartka Pilarskiego
