Okres dobrej widoczności ISS.


Trwa okres dobrej widoczności Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). W ciągu jednej nocy możemy podziwiać nawet trzy przeloty Stacji Kosmicznej osiągającej w tym czasie jasność do -4 mag. ISS aktualnie znajduje się na orbicie o wysokości 407×410 km. ISS okrąża Ziemię z zachodu na wschód, więc zawsze wznosi się na zachodnim niebie i podąża w kierunku wschodnim. Gdy znajduje się nisko nad horyzontem, wydaje się słabsza, jest za to najjaśniejsza na wschód od zenitu, gdy znajduje się zarówno najbliżej nas, jak i prawie naprzeciwko Słońca.

Dobre warunki do jej częstego podziwiania są cykliczne, a każdy z takich okresów trwa do kilku tygodni.

Najbliższa prognoza przelotów ISS. Źródło: HeavensAbove


ISS sfotografowana przez Janusza Szkudlarka (PPSAE) teleskopem Synta 10″ na montażu Dobsona, ogniskowa 1200 mm, czas ekspozycji 1/400 sekundy

W czasie przelotu Stacji możemy dokonać kilku ciekawych obserwacji. Fascynującym zajęciem jest choćby obserwowanie przez lornetkę lub teleskop, jak Międzynarodowa Stacja Kosmiczna wchodzi w cień Ziemi. Możemy wówczas dostrzec, jak statek blaknie i zaczerwienia się wchodząc w cień.

Oto kilka innych ciekawych rzeczy do obejrzenia podczas przelotu ISS:  

Flary – sporadycznie światło słoneczne uderza w panele słoneczne lub inny obszar na stacji pod odpowiednim kątem, powodując krótkotrwałe rozbłyski ISS.

Flara ISS, Synta 10″ na montażu Dobsona, ogniskowa 1200 mm, czas ekspozycji 1/400 sekundy, fot. Janusz Szkudlarek

Gwałtowne ruchy – Jeśli oglądasz ISS lub jakikolwiek innego satelitę, może wydawać się, że porusza się gwałtownymi ruchami. Naprawdę, to gwałtowne ruchy oczu obserwatora powodują to złudzenie.

Koniunkcje– W witrynie internetowej Heavens Above można odczytać mapę dowolnego przelotu stacji, gdy ta przechodzi bardzo blisko jasnej gwiazdy lub planety.

Przelot ISS podczas całkowitego zaćmienia Księżyca w lipcu 2018 r,
fot. Piotr Majewski

Zrzuty – astronauci muszą od czasu do czasu wyrzucać ścieki poza stację, które natychmiast krystalizują się i rozszerzają się w chmurę. Jeśli kiedykolwiek odkryjesz, że ISS ma warkocz jak kometa, jesteś tego świadkiem.

Detale– przy odrobinie praktyki możesz podążać za ISS teleskopem i obserwować w okularze szczegóły stacji.

Dokowanie lub separacja– przeloty statków transportowych lub załogowych zaopatrujących stację. Obserwujemy wówczas podążający w niewielkiej odległości przed lub za stacją słabszy obiekt.

Prom kosmiczny Atlantis na kilkadziesiąt minut przed dokowaniem do ISS,
fot. Marek Nikodem

Szczególnym wyzwaniem jest fotografowanie przelotu ISS na tle Słońca lub Księżyca. Dysponując nawet niewielkim przenośnym teleskopem  i aparatem fotograficznym podłączonym do teleskopu możemy sfotografować to ulotne zjawisko, trwające najczęściej krócej niż 0.8 sekundy.

Ta niesamowita sekwencja tranzytu ISS na tle Księżyca została wykonana przez Kamilę Mazurkiewicz. Autorka zatytułowała zdjęcie „Atak Klonów”. 2 czerwca 2013 rok, Canon 20D w ognisku głównym teleskopu (Synta 8″), ISO 800, 8 klatek, każda po 1/500 sekundy.


Słońce i ISS: 20.04.2019, godz. 13:53, pogranicze Mazowsza i Świętokrzyskiego, wielkość ISS 50,20″, czas tranzytu 0.50 sekundy, Canon 7D, mk II + Synta 8″, ISO 100, 1/6000 sekundy.
Fot. Kamila Mazurkiewicz

Następny okres widoczności ISS rozpocznie się 3 lipca i potrwa do 4 sierpnia. Będziemy mogli wówczas zaobserwować nawet  pięć przelotów stacji w ciągu jednej nocy.

Dziękujemy Autorom za udostępnienie swoich zdjęć.

tekst/ Marek Nikodem (PPSAE)
Najbliższa prognoza przelotów ISS. Źródło: HeavensAbove.

Komentowanie jest wyłączone